دررفتگی شانه چگونه اتفاق میافتد؟
دررفتگی شانه میتوانند کامل یا نسبی باشد. در رفتگی نسبی یا ناکامل که ساب لاکسیشن، subluxation نامیده میشود، به این صورت است که سر استخوان بازو به طور ناکامل از حفره گلنوئید خارج میگردد. زمانی که لیگامانهای اطراف شانه ضعیف شوند و کپسول مفصلی پاره شده و ترمیم نشود، احتمال دررفتگی مکرر و ناپایداری مزمن شانه افزایش مییابد.
علائم و نشانههای دررفتگی شانه میتوانند شامل موارد زیر باشند:
- از جا بیرون آمدن یا تغییر شکل آشکار شانه
- تورم یا کبودی
- درد شدید
- ناتوانی در حرکت دادن مفصل
دررفتگی شانه میتواند باعث بیحسی، ضعف یا احساس سوزش در نواحی نزدیک آسیب مانند گردن یا پایین بازویتان شود. ممکن است عضلات شانهتان برای محافظت از خود در برابر پارگی دچار اسپاسم شوند که این اغلب باعث تشدید دردتان میشود.
در رفتگی مکرر شانه چیست؟
شانه متحرکترین مفصل بدن انسان است که به شما کمک میکند تا بازوی خود را بلند کنید، بچرخانید و بالای سر خود دراز کنید. با این حال، این دامنه حرکتی زیاد، خطر در رفتگی شانه را افزایش میدهد.
هنگامی شانه در میرود، نسبت به در رفتن مجدد بسیار آسیبپذیر خواهد شد. در این وضعیت ممکن است شانه اغلب با حداقل نیرو یا حرکت از جای خود در رود. به این وضعیت بیثباتی مزمن شانه یا در رفتگی مکرر شانه گفته میشود.
راههای پیشگیری از دررفتگی مکرر شانه
همانطور که اشاره شد ناپایداری مفصل شانه یا لق بودن شانهها در بسیاری از افراد منجر به دررفتگیهای مدام میشود. برای جلوگیری از دررفتگی مکرر شانه و عوارض احتمالی آن توجه به نکات زیر بسیار مؤثر است:
- هنگام بازی در ورزشهای تماسی از وسایل محافظتی مطمئن استفاده کنید
- برای حفظ قدرت و انعطافپذیری مفاصل و تقویت عضلات، رباط و تاندونهای اطراف شانه ورزش مستمر داشته باشید
- جلوگیری از بازگشت مجدد دررفتگیها نیازمند انجام تمرینات قدرتی و پایدارسازی مفاصل آسیبدیده است
- هنگام نشستن طولانیمدت، برداشتن اجسام سنگین و ورزشهایی نیازمند پرتکردن جسمی مانند توپ یا ضربهزدن به آن با راکت وضعیت بدنی مناسبی داشته باشید
- همه افراد، چه ورزشکار و غیر ورزشکار، نیاز به استراحت دارند؛ بنابراین بهجای انجام حرکات تکراری مستمر و کار کشیدن اضافی از مفاصل به بدنتان استراحت دهید.
دررفتگی مکرر شانه چگونه درمان میشود؟
دررفتگی شانه یک وضعیت اورژانسی است که نیاز به درمان فوری دارد. در صورت دررفتگی شانه، باید شانه را ثابت نگه داشته و یخ را روی محل آسیب قرار دهید. این به این دلیل است که معمولاً مقداری خونریزی داخلی ناشی از پارگی بافت نرم وجود خواهد داشت. پس از استفاده از یخ، خونریزی باید متوقف شود، اما تورم شروع به ایجاد میکند. در این مرحله، شما باید حرارت را روی آسیب اعمال کنید. این کار باعث میشود که جریان خون به شانه به درستی در گردش باشد. اما مهمتر از همه، باید فوراً به پزشک مراجعه کنید.
پس از دررفتگی شانه، استراحت دادن به آن و اجتناب از فعالیتهای تشدیدکننده برای چند روز مهم است. اگر درد قابل توجه باشد، مانند دررفتگی تروماتیک، اغلب از بند برای بیحرکتی موقت استفاده میشود. پس از کاهش درد و تورم، تمرینات دامنه حرکتی شروع میشود. با بهبود حرکت شانه، تمرینات تقویتی میتواند شروع شود.
قراردادن کیسههای سرد یا کیسههای یخ روی شانه قبل و بعد از ورزش میتواند به کاهش درد و تورم کمک کند. داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی که شامل آسپرین، ایبوپروفن و غیره هستند، میتوانند برای کاهش درد و تورم استفاده شوند.
هدف از درمان، بازگرداندن حرکت شانه و افزایش قدرت عضلات اطراف شانه است. عضلات قوی، به ویژه عضلات روتاتور کاف، برای محافظت و جلوگیری از دررفتگی مجدد شانه مورد نیاز است. پس از بازگشت عملکرد کامل شانه، بیمار میتواند به تدریج به فعالیتهای خود بازگردد.
بهترین روش درمان دررفتگی مفصل شانه چیست؟
انتخاب بهترین روش درمان دررفتگی مکرر شانه به نتایج معاینات و بررسی دقیق وضعیت شانه با عکسبرداری انجام میشود. عمل جراحی آرتروسکوپی مفصل شانه یک عمل کم تهاجمی و مطمئن برای انجام بسیاری از جراحیهای ارتوپدیک میباشد.
جراح با در نظر گرفتن نوع فعالیت و حرفهی بیمار نوع و تکنیک عمل جراحی را مشخص میکند. برای مثال یک تنیسور برای فعالیت ورزشی خود نیاز به حرکت مفصل شانه در جهات مختلف دارد در نتیجه روشی که پزشک برای عمل او انجام میدهد با بیمار دیگر متفاوت خواهد بود.