آب آوردن زانو یعنی چه؟
آب آوردن زانو، نوعی بیماری زانو است که در اثر جمع شدن بیش از حد مایع در اطراف مفصل زانو ایجاد می شود و تورم زانو را به‌همراه دارد. در بسیاری از موارد، این عارضه در اثر بیماری های زمینه ای، آسیب به زانو یا ضربه و فشار ایجاد می شود. آب آوردن زانو معمولا با درد و ناراحتی همراه است و حرکت دادن پا را برای فرد دشوار می کند.
علائم آب آوردن زانو
۱. تورم زانو
اولین علامت آب آوردن زانو، ورم زیاد آن است؛ پوست اطراف کاسه زانو شما میتواند به طور قابل توجهی پف کند، به خصوص زمانی که زانوی آسیب دیده را با زانوی دیگر خود مقایسه می‌کنید.
۲. وجود سفتی و سختی در مفصل زانو
یکی دیگر از علایم آب آوردن زانو، سفت و سخت شدن آن است. وقتی مفصل زانو آب بیاورد، ممکن است که نتوانید پای خود را به طور کامل خم یا صاف کنید و احساس کنید که زانوی‌تان سفت شده است.
۳. درد
بسته به علت تجمع مایع، زانوی شما ممکن است بسیار دردناک باشد؛ تا حدی که تحمل وزن‌تان روی آن برای شما غیرممکن شود. در این صورت باید با پزشک صحبت کنید و هر چه زودتر برای حل مشکل اقدام کنید.
علت آب آوردن زانو چیست؟
- آرتروز
یکی از شایعترین اشکال آرتروز زانو، نوعی است که در اثر سایش یا پارگی غضروف محافظ موجود در انتهای استخوان رخ میدهد. آرتروز مفاصل یا استئوآرتریت ممکن است روی هر کدام از مفاصل بدن تاثیر بگذارد. اما بیشترین تاثیر را روی مفاصل دست، لگن، زانو و ستون فقرات دارد. این تاثیر با گذشت زمان سبب التهاب و تورم و در نهایت آب آوردن زانو می شود.
- روماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتوئید
این بیماری نوعی التهاب مزمن مفصلی است که با درد، تورم، قرمزی و خشکی همراه است. همچنین این بیماری ممکن است سبب التهاب در ماهیچه ها، رباط ها و تاندونها شود.
آرتریت روماتوئید یک بیماری خود ایمنی است که منشا آن ناشناخته است و بارزترین ویژگی آن، آرتروز التهابی است که میتواند منجر به آب آوردن زانو بشود.
- نقرس
بیماری نقرس در اثر تجمع اسید اوریک در بدن بیمار به وجود می آید و بیمار مبتلا به آن، قادر به دفع یا تولید بیش از حد این ماده نیست. اسید اوریک محصول تجزیه کننده مواد غذایی است که از طریق کلیه ها دفع می شود. تجمع این ماده در بدن و رسوب کریستالهای اسید اوریک، سبب درد مفاصل و در نهایت آب آوردن زانو خواهد شد.
- ضربه یا تروما
وارد آمدن ضربه شدید یا آسیب حاد در زانو، خصوصا هنگام انجام فعالیتهای ورزشی، میتواند سبب بروز تورم، درد و خشکی در زانو شود. حتی ممکن است در اثر وارد شدن ضربه یا آسیب، عضلات، تاندونها و رباطها آسیب ببینند یا پاره شوند. این نوع آسیبها سبب بروز ورم زانو یا همان آب آوردن زانو میشوند. این تروماها شامل پارگی مینیسک، پارگی رباط، شکستگی استخوان و … هستند.
- تومورها
تومورها و کیستهایی که در زانو تشکیل میشوند، ممکن است بافت اطراف زانو را تحریک کنند و منجر به آب آوردن زانو شوند.
- بیماری آرتریت پسوریاتیک
این بیماری نوعی ورم مفاصل است که مبتلایان به پسوریازیس به آن دچار می شوند. این بیماری نیز خشکی، درد و تورم به همراه دارد که ممکن است سبب بروز ورم زانو شود.
پیشگیری از بیماری آب آوردن زانو
اکنون شاید به‌دنبال راهی برای پیشگیری از این مشکل باشید که در رابطه با این موضوع باید گفت نمی‌توان همیشه جلوی این بیماری را گرفت، اما کارهایی وجود دارد که با انجام آن‌ها می‌توانید احتمال ابتلا به این مشکل را کاهش دهید.
- کاهش وزن: اگر وزن مناسبی داشته باشید، به زانوهای شما و اندام‌های تحتانی فشار کمتری وارد می‌شود که این موضوع میتواند در پیشگیری از آب آوردن زانو شما موثر باشد.
- انتخاب حرکات ورزشی مناسب: اگر در ناحیه زانو احساس درد کردید، سراغ انجام حرکت‌های پر تحرک و سنگین نروید، زیرا امکان دارد انجام این حرکات به آسیب زانو و در نهایت آب آوردن آن منجر شوند.
- انجام حرکات کششی: اگر از دسته افرادی هستید که زمان طولانی را پشت میز می‌نشینید، حتما باید حرکات کششی مخصوص زانو را انجام دهید. البته نرمش‌هایی که انتخاب می‌کنید، باید ساده باشند تا آسیب بیشتری به زانو شما وارد نکنند.
- زیاده‌روی نکنید: هیچگاه خارج از توانایی بدن خود فعالیت نکنید و این نکته را درنظر بگیرید که افزایش سن، بدن شما را حساس‌تر می‌کند و باید در انتخاب فعالیتهای خود دقت لازم را داشته باشید.
- به بدن خود گوش دهید: اگر متوجه دردهای ناگهانی در مفصل زانو خود شدید نسبت به آن بی‌توجه نباشید، زیرا امکان دارد نشانه‌ای از آب آوردن زانو باشد. شما می‌توانید برای رفع نگرانی خود با یک پزشک مشورت کنید تا متوجه شوید چه کارهایی را باید انجام دهید.
درمان آب آوردن زانو
این عارضه با توجه به علت بروز آن، با چند روش درمان می شود:
- استراحت
برای بهبود عارضه های مربوط به زانو، بهتر است فرد مدتی استراحت کند و با کاهش فعالیت های ورزشی و سنگین، فشار وارد بر زانو را کاهش دهد.
- مصرف دارو
برای درمان تورم زانو از داروهای مسکن، آنتی بیوتیک و کورتیکواستروئید ها استفاده می شود. آنتی بیوتیک برای درمان عفونت و مسکن برای کاهش درد و التهاب کاربرد دارد. دارو های کورتیکواستروئید، داروهای ضد التهاب قوی هستند که یا بصورت قرص و یا از طریق تزریق قابل استفاده هستند.
- فیزیوتراپی
فیزیوتراپی به تقویت زانو و بهبود حرکت آن کمک می کند. طی این روش از تکنیک های درمانی متفاوتی مانند کرایوتراپی، اولتراسوند و تراشه استفاده می شود.
- تزریق کورتیزون
کورتیزون برای بهبود التهاب و درد ناشی از این عارضه کاربرد دارد.
- خارج کردن مایع مفصلی
این روش زمانی کاربرد دارد که مایع مفصلی خود به خود بهبود پیدا نکرده و تورم زانو موجب ناراحتی فرد شده است. طی این روش، مایع جمع شده در مفصل زانو به کمک یک سرنگ تخلیه می شود و برای بررسی وجود عفونت به آزمایشگاه فرستاده می شود.
- جراحی تعویض مفصل زانو
در صورت شدید بودن عارضه و علت آب آوردن زانو، ممکن است به جراحی تعویض مفصل نیاز باشد.